Wat is het alweer lang geleden dat ik een post heb geplaatst. En tjonge, wat heeft Leo alweer veel gedaan in die tijd. Vooral de afgelopen periode is het hard gegaan.
Tijd om er eens uitgebreid voor te gaan zitten bij diegenen die deze blog volgen.
 |
Een keukentafel en -stoelen was makkelijk gemaakt van vurenhout en met een rood verfje ziet het er keurig uit.
Voor de oudere generatie is dit een heel bekende stoel. Eerst was de zitting te lang, dus die moest weer korter. Ik heb hem toch wel aardig wat horen mopperen hoor, maar uiteindelijk na wat commentaar van mij dat ik niet tevreden was ging Leo even zo makkelijk een en ander aanpassen. Het moest toch ook wel goed vond hij.
Van deze eetkamerstoelen heeft hij er een heel stel gemaak en ze zijn gemaakt van rondhout, satepennen en vurenhout. De zitting is uitgefreesd zodat je toch een indruk krijgt van rieten bekleding
Voor de eettafel heeft hij zijn minidraaibankje gebruikt. Wat geweldig is het toch om zelf poten te kunnen draaien. Het was even oefenen, en het blijft een gepriegel, maar dan heb je ook wat
Voor de lampjes en de schommelstoel is de winkel van Monique hier in de stad wel handig. Ook het vloerkleed komt er vandaan. Het ziet er al aardig bewoond uit.
Ook de salontafel was in een handomdraai gemaakt en een kastje voor in de pianohoek ook
Alle meubeltjes moeten nog steeds een likje verf, maar hoewel we steeds goede voornemens hebben komt het er maar niet van. En er is een bankstel meegenomen uit de winkel. Dat zag Leo toch niet zitten om te maken.
De benedenverdieping is nu ook van een behangetje voorzien
En hierboven zien jullie het grote wonder van Leo's creativiteit. Uit een paar blokjes aan elkaar gelijmd hout wist hij een hobbelpaard tevoorschijn te toveren. Eerlijk, ik wist niet wat ik zag. Zo gedetailleerd en ook weer met zo'n geduld geslepen en gesneden.
Deze is wel netjes geschilderd.
Op een poppenhuisbeurs vonden we een mooie kerstboom. De pakjes zijn zelf gemaakt.
Het balkon is nu ook helemaal klaar met een keurig pijpje voor het fornuis. Dit is een oude tentstok van aluminium. Voor de bedekking van het balkon is plakvinyl gebruikt
De balkonscene van Iwan
Naast de luie stoel is een krantenbak, uiteraard ook van eigen hand. Mijn vaders pijp en asbak liggen al klaar.
De binnenkant van de badkamer
De balkondeuren en de achterdeur naar de keuken zijn ook helemaal klaar en hebben een verfje. Voor een paar deuren en kozijnen draait die handige Harry zijn hand niet meer om, dat is duidelijk. De achterkant wijkt af van het oorspronkelijke huis omdat de keuken op de bijkeuken uitkomt. Maar voor die uitbouw hebben we gewoon niet genoeg ruimte. Bovendien kon Leo niet verzinnen hoe je dan nog in de keuken kon komen. Hij heeft nu al een bijzonder ingewikkelde constructie bedacht om alle ruimtes bereikbaar te houden. Een gewoon poppenhuis heeft meestal alleen aan de voorkant een opening of iets dat je open kunt doen en van daaruit zijn alle ruimtes te zien. Dat is bij een echt huis natuurlijk niet zo. Het heeft hem heel wat hoofdbrekens gekost.
Deze kocht hij bij Monique
Maar omdat de oma niet op mij leek, heeft ie haar wat bijgevijld en geschilderd. Wonderbaarlijk om mijzelf ineens tevoorschijn te zien komen
Ook opa moest er aan geloven
Deze lijkt nu meer op mijn eigen vader dan op Leo. Maar dat mag de pret niet drukken
Hier zitten ze dan. Ik kan lekker quilten in mijn ouderlijk huis
En tot slot het huis helemaal in kerstsfeer
